Hoe genereer je terugkerend bezoek? En hoe zorg je ervoor dat je meer verbinding krijgt met de buurtbewoners? Dit waren vraagstukken waar museum Boerhaave mee kampte. Na onderzoek bleek er weinig speelgelegenheid te zijn in de directe omgeving van het museum. Dit was een mooie kans om een brug te slaan naar de omwonenden. Door de monumentale binnenplaats van museum Boerhaave als speellocatie in te richten speelde het museum in op een behoefte van buiten. Hierdoor werd een verbinding gemaakt met de omwonenden. Natuurlijk moesten de conservators nog wel even wennen aan het idee toen er kinderen in zwembroek het museum kwamen bezoeken, maar inmiddels is er een mooie dynamiek ontstaan.
Het concept werd een wetenschappelijke waterspeeltuin waarbij kinderen spelenderwijs ontdekken en kennismaken met water en techniek en er een relatie met de museumcollectie binnen gelegd werd.
In 'Waterland Boerhaave' kunnen kinderen een weerstation bedienen met een jacobsladder, laten ze schepen varen in de waterbaan en ontdekken ze de overtoom, malen ze polders droog met de schroef van archimedus en laden en lossen ze schepen met een kraan in de haven.
De kinderen ontdekken de eigenschappen van water. Kunnen de handen uit de mouwen steken en moeten hier en daar samenwerken. Alle speelelementen van de waterbaan beïnvloeden elkaar. Kinderen kunnen ervaren wat er nodig is voor droge voeten in ons land. Spelenderwijs maken de kinderen ook kennis met principes uit de wetenschap en de techniek. Hoe werken waterraderen en hoe ‘schroef’ je water omhoog?
Naast de speeltuin is er een heerlijk terras waar de ouders kunnen genieten van een kopje koffie. En hun kroost op afstand in de gaten kunnen houden. Een belangrijk aspect wanneer je doet aan placemaking is dat er voor ieder wat wils is.